what are we waiting for?

Czekamy na nie niekiedy cały rok. Czekamy na czerwone ozdóbki, zielone gałązki jemioły, kolorowe bombki, białe (lub jak kto lubi kolorowe i grające) światełka, bały puch na ulicach. To wszystko kojarzy mam się ze Świętami. Kolędy, ciepły kominek, przy którym teraz siedzę, puchowe swetry, ciepłe skarpety czekam, czekam, czekam. I oto mamy połowę grudnia, śnieg, zimno i skarpety, ale za Chiny nie czuję Świąt! I ja się pytam, DLACZEGO?!

/We are waiting for it all year. Waiting for red decorations, green mistletoe, colorful baubles, white (of who wants colorful and playing) lights, snow on the streets. That's all means Christmas. Carols, warmy fireplace, jumpers, warm socks waiting, waiting, waiting. And there it is half of december, snow, cold and socks but I don's feel Christmas. WHY?!/

Najprzykrzejsze jest to, że z każdym rokiem jest mniej magii, a więcej pracy, przykrych obowiązków. mniej kolęd, światełek i ozdóbek. Z uśmiechem na twarzy wspominam przedszkole. Tam było jasne, że Mikołaj istnieje, że trzeba powycinać maleńkie aniołki i poprzyklejać je na przedszkolne okna. Już na początku grudnia opiekunki zmieniały dekoracje, ubieraliśmy choinkę, śpiewaliśmy, rozmawialiśmy o bożonarodzeniowych zwyczajach i o tym co to jest tradycja. Piękne!

/The worst of it is that every year there is less magic and more work, unpleasant duties. Less carols, lights and trimmings. With a smile on face I remember kindergarten. There was clear that Santa Claus exists, that you have to cut out tiny angels and put them on the windows. Already at the beginning of December nannies changing scenery, dressed Christmas tree, singing, talking about Christmas customs and what it is tradition. Lovely!/

Mam prawie szesnaście lat i przygotowania w niczym nie przypominają już przygotowań. Największe rozczarowanie budzą we mnie rodzice, którzy pogodzili się z tym, że Ada już wie, że Mikołaj nie istnieje. Co z tego?! Nadal chcę, żeby to Mikołaj przynosił mi prezenty, a nie rodzice. Jak byłam młodsza było zupełnie odwrotnie. Walczyłam ze wszystkimi i upierałam się, że pana M. nigdy nie było i nie ma! Co za głupota... Zawsze był i będzie! Szkoda tylko, że rodzice teraz tak twierdzą, a nie jak miałam 5 lat.

/I'm almost sixteen and preparing in no way resemble the preparation. The biggest disappointment awaken in me parents who accepted the fact that Ada knows that Santa doesn't exist. So what?! I still want to Santa Claus brought me presents, not the parents. When I was younger it was quite the opposite. I fought with everyone and insisted that Mr. M. had never been! What a stupid ... He always was and will be! It is a pity that parents say that now and when I was 5./

Moje obowiązki przedświąteczne rozszerzyły się o pieczenie ciast i pomaganie w kuchni. Cieszę się! I oto Ada wyciągająca z piekarnika trzy strucle makowe! W przyszłym tygodniu czeka mnie jeszcze keks, sernik i ryba po grecku. Ale kto wie CO tak naprawdę jeszcze mnie czeka?

/My duties have expanded of pre-Christmas baking cakes and helping in the kitchen. I am pleased! And there is Ada extracts from the oven three poppy seed strudel! Next week I will have to do fruitcake, cheesecake and fish. But who knows what really is still waiting for me?/